Środowiskowy Dom Samopomocy w Mokrsku Terapia zajęciowa

Praca terapeutyczna prowadzona w naszym Domu pomaga w utrzymaniu dobrej kondycji uczestników oraz poprawie w zakresie uspołeczniania i umiejętności życiowych. Dzięki prowadzonej terapii zostają wyrównywane deficyty rozwojowe, uczestnicy nabywają wiele umiejętności pozwalających im uczestniczyć w życiu społecznym zarówno w placówce, jak i poza nią. Stają się otwarci na kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, zmieniają się ich zachowania na bardziej efektywne społecznie, stają się bardziej samodzielni. Poza tym stają się aktywni w uczestniczeniu
w imprezach wyjazdowych, chętni do prezentowania swoich umiejętności. Podczas jednej z wielu wycieczekUczestnicy, jak i ich rodziny otrzymują pomoc i wsparcie w zakresie rozwiązywania problemów zdrowotnych i problemów występujących w życiu rodzinnym – pomocą służą kierownik ,psycholog, pedagog, fizjoterapeuta, pielęgniarka, instruktorzy terapii zajęciowej oraz pomoc w załatwianiu spraw urzędowych. W ŚDS Mokrsko prowadzone są treningi w zakresie:

  • treningu kulinarnego,
  • higieniczno-estetycznego, w zakresie zachowań prozdrowotnych i dostępności do świadczeń lekarskich,
  • treningu umiejętności praktycznych,
  • ekonomicznego,
  • treningu sportowo-rekreacyjnego,
  • rękodzielnictwa ,
  • stolarstwa ,
  • krawiectwa,
  • arteterapii i terapii pedagogicznej,
  • treningu umiejętności społecznych – rozumienie reguł jasnej i wyraźnej komunikacji, poznanie zasad rozwiązywania konfliktów i umiejętne ich stosowanie, nabycie umiejętności właściwego zachowania się w miejscach publicznych, wyuczenie się nawyków grzecznościowych,
  • poradnictwa psychologicznego, wizyty domowe,
  • organizacji czasu wolnego- nauka gospodarowania wolnym czasem,
  • spotkań samorządu oraz społeczności ŚDS, które odbywają się 1-2 razy w miesiącu spotkania te mają na celu między innymi rozwijanie u uczestników umiejętności podejmowania decyzji, przewidywania ich skutków i konsekwencji.

Przy wykonywaniu zadań kierujemy się zasadą dobra uczestników i ich rodzin oraz poszanowania ich godności i prawa do samostanowienia.

Bez względu na rodzaj dysfunkcji czy niepełnosprawności każdy uczestnik jest traktowany jako osoba, która zasługuje na poszanowanie jej godności i indywidualności. Poprzez swoje oddziaływania wyrabiamy akceptacje podopiecznych oraz dostrzegamy ich potencjał w realizowaniu i rozwoju własnej osoby.

„Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, jeśli się ją dzieli” (Albert Schweitzer).

Accessibility